Ես աշնանային արձակուրդներին կարդացել եմ «Դարբինը և Էլֆերը» գիրքը։ Ես ձեզ կպատմեմ այդ հեքիաթի մասին։ Դարբինն ունի երխա և այդ երեխան ուզում է իր հոր նման դարբին դառնա։ Նա ամբողջ օրը նայում էր հայրիկի հետևից , թե ոնց է նա աշխատում։ Մի օր սկսում է երեխան հաց չուտել և նիհարելու փոխարեն չաղանում է։ Նրա հայրը դարբինն ամբողջ գյուղի բժիշկներին կանչում է , բայց բոլոր բժիշկները ասում են , որ մենք չենք հասկանում երեխայի հետ ինչ է կատավում։ Մի օր էլ դարբինը հանդիպում է մի ծեր պապիկի , որ. մի քիչ նման էր բժշկի և կախարդի։ Դարբինը մոտենում է ծերուկին և ասում է թե նրանց տանը ինչ է կատարվում։ Ծերուկը հասկանում է և ասում է դարբնին , որ քո երեխայի մեջ մտել է էլֆ , որպեսզի նրան հանես քո երեխայի միջից պետք է դեղնուցով քսես նրա դեմքին , կրակի մոտ տանես և նրա դմքը կկոտրվի իսկ էլֆը կգնա քո երեխայի միջից։ Իսկ երեխատ գտնվում է էլֆերի տանը։ Ծերուկը ասում է թե որտեղ է Էլֆերի տունը և դարբինը շարժվում է այդ կողմ։ Ճանապարհին մի քանի ժամ անց նա. հասնում է այնտեղ։ Հենց որ մտնում է էլֆերի տուն բոլոր էլֆերը նայում են դարբնին։ Մի քանի վարկյան անց էլֆերի թագավորը հրամայում է էլֆերին կապել դաբնին։ Դարբինը ազատվում է փոքրիկ թելերից և այսկողմ-այնկողմ գցելով էլֆերին լսում է երեխայի ձայնը։ Դարբինն արագ վազում է դեպի երեխայի ձայնը։ Նա տեսնում է որ երեխան աշխտում է և իր գործն է շարունակում։ Դարբինն ուրախանում է և արագ երեխայի ձեռքից բռնում է ու նրանք փախչում են։ Իսկ աշնանային արձակուրդներին ես ընկերներիս հետ եմ. խաղացել դաս եմ արել. և հաճախ. գնացել եմ մորաքրոջս տուն։